دعای پر فیض و شریف عرفه

هدف از این امور، صِرف انجام آن که نیست؛ بلکه مقدماتی دارد. هر آن کس که آن مقدمات را قبل از دعا، خوب انجام داده باشد، به وقتِ دعا، ثمره آن را خواهد دید و اگر انجام نداده باشد، دعایش بی‌ثمر است.

مثلاً کسی که وقتی موقعیت گناه پیش می‌آید، با علاقه گناه را انجام می‌دهد، یا کسی که گناه را ترک کرده، امّا در دلش باز هم میل و آرزوی آن گناه را داراست، به خاطر سابقه بدی که به وجود آورده است، در اینگونه معارف مانند نماز، دعای عرفه و کمیل و هر دعایی، ثمره آن را نخواهد دید. فقط مثل یک آدمی که به خودش، این امور را تحمیل می‌کند، به عبادت و دعا می‌پردازد.

البته درست است که همین هم خوب و دارای ثواب است، ولی چون تحمیلی است، ثمری ندارد.

ولی آن کسی که از قبل، مثل یک یا دو هفته یا چهل روز، درحالی که ده‌ها بار موقعیت گناه پیش آمده، امّا با عشق و علاقه به خداوند، گناه را ترک کرده است، این چنین شخصی وقتی که وارد این امور می‌شود، موفق خواهد شد.

اگر می‌خواهید چنین توفیقی پیدا کنید، باید در مثلِ امشبی توبه نصوح بکنید.

هر وقت انسان گریه کرده و توبه کند، احتمال اینکه از دعا بهره ببرد، وجود دارد. البته نیازمند به این است که انسان واقعاً عاشق خداوند شود، تا از این ادعیه لذّت ببرد. در غیر اینصورت، این ادعیه بر انسان تحمیل خواهد شد. مانند نماز که به اجبار و از روی ناچاری می‌ایستیم و می‌خوانیم.

مطرح شده در ۹۸.۵.۱۹

‌معیاری برای سنجش موفقیت

- موفقیت‌های ظاهری مانند شهرت در سینما یا ورزش، اگر با فحشا و بی‌مبالاتی اخلاقی همراه باشد، در پیشگاه خداوند ارزشی ندارد.

- زن ورزشکاری که در رشته بدن‌سازی جلوی چشم میلیون‌ها نامحرم «تاریخ‌ساز» می‌شود، در واقع نابودی حیای خود را تبلیغ میکند.

- موفقیت واقعی در گرو تقوا، حیا و خدمت به اسلام و مسلمین است، همانند حضرت مریم(س) که عظمتش به حیاست، نه مقام ظاهری.

- تنها اعمالی پایدارند که با معیارهای الهی همسو باشند و سعادت اخروی را تضمین کنند.

مطرح شده در جلسه درس اخلاق ۱۴۰۴/۰۲/۳۰

اهمیت اخلاص در دعا و عبادت

دعا زمانی اثر واقعی دارد که با اخلاص و توجه کامل به خداوند همراه باشد.
همانند شیشۀ دربسته‌ای که در دریا فرو برده شود
اگر قلب انسان به روی فیض الهی گشوده نباشد، دعا سودی نخواهد داشت.

مثال آینه‌ای که پشت به خورشید است:
تنها با رویکردی آگاهانه به سوی خداوند میتوان از نور هدایت او بهره‌مند شد.
اخلاص و پاکسازی دل از تعلقات دنیوی، شرط اصلی پذیرش دعاست.

هر مسلمان یا غیرمسلمان با نگاه به آیات قرآن به سرعت می‌یابد که اسلام دینی تک‌بُعدی نیست.

نه فقط در سوره به سورهٔ آن، بلکه گاه یک آیه،
معجونی از:
عرفان و فلسفه الهی
و در همان حال
سیاست و تربیت
و اقتصاد، به علاوه قوانین شریعت
را در هم آمیخته است

و در مقام بیان، آنچنان فصیح و بلیغ و ساده و استوار به بشر ارائه شده که همگان را از آن خان نعمت بهره‌ایست

و گاه چنان این آمیختگی شدید است که تجزیه‌اش حتی برای متخصصان هم دشوار می‌نماید.